Yıllar önce yaşadığım büyük olay beni mahvetmişti. Büyük bir aşkla evlenmiştik eşimle asla ayrı kalamıyorduk işe gidince bile özlüyordum onu acaba şuan neyapıyor oda beni özlüyormu diye düşünürdüm hep. Eve gittiğimde sanki onu aylardır görmemiş gibi sarılıyordum eşimde bana karşı öyleydi evliligimiz mükemmel gidiyordu. Birgun babam aradı annen çok hasta gel onu doktora götür ben yaşlıyım anlamıyorum hastane işlerinden dedi, eşime anlattım beraber gidelim dedim, eşimde bana haftasonu arkadaşımın düğünü var gitmezsem çok ayıp olur söz verdim dedi, peki canım sorun değil ben giderim dedim, hazırlandım kapıdan çıkarken geri dönüp dönüp eşime tekrar tekrar sarıldım ve artık gitmek zorundaydım köye vardığımda annemi alıp hemen hastaneye götürdüm doktor iyice muayene etti teyzeyi yatirmamiz lazım durumu iyi değil dedi. Biraz düşündüm eğer orada yatırırsam eve hemen dönemezdim karımı okadar uzun süre yanlız bırakamazdım. Babamla konuştum onu bizim yaşadığımız yerdeki hastaneye goturecegimi söyledim itiraz etmediler tamam oğlum dediler. Hemen toparlandık aynı gün yola koyulduk. Uzun süren saatler içinde hep eşimi düşündüm beni bukadar erken beklemiyordu kimbilir nekadar sevinecek dedim. Otobüsten indik taksiyle evin önüne geldik saat gecenin 12 siydi. Kapıyı anahtarımla açtım içerken eşimin garip sesleri geliyordu…  Devamını okumak için Lütfen sonraki sayafaya geçiniz..