Hasan kapıdan hafifçe gülümser,
onu asla düzeltmez, asla sözünü kesmezdi.

Geç baharın bir öğleden sonrasında, sonunda sabrım tükendi.

Emine,
bir şekilde hem lastik gibi hem de sert olan,
tarçın ve karabiberle aynı anda baharatlandırılmış
tavuk yemeği getirmişti.

Üç lokma aldıktan sonra midem isyan etmeye başladı.

Bahçenin karşısındaki kapılarının kapanma sesini duyana kadar bekledim,
sonra tabağı kaptım ve arka verandama doğru yöneldim.
Tabağı çöpe doğru eğiyordum ki arkamdan gelen bir ses beni dondurdu.

“Derya.”