Zeynep durdu. Dersin kaçırılma olasılığı vardı ama vicdanı buna izin veriyordu. Etrafındaki insanlar aceleyle yürüyüp geçiyordu. Kimse yaşlı adamlardan uzak durmuyordu. Herkesin kendi derdi vardı.

Zeynep, “Dayı, kurtar size yardım edeyim” dedi. Yanına yaklaşınca şaşırdı. Uzun süredir kimse ona bu kadar samimi yaklaşmamıştı. Gençlerin içtenliği onu duygulandırdı.

“Çok naziksin ama sen de acelen var gibi görünüyor” dedi adam, Zeynep'in nefesinin nefesinin görünümünü fark ederek.

"Önemli değil dayı. Beraber geçelim. Zaten trafiğe dikkat etmek lazım" diye karşılık verdi Zeynep gülümseyerek.

İkili yavaş yavaş caddeyi geçirmeye başladı. Zeynep bilgilerinin koluna destek oldu. Trafiği kontrol etti ve güvenli bir şekilde karşıya geçmelerini sağladı. Arabaların kornası çalıyor, şoförlerin sabırsızlığı gösteriliyordu ama Zeynep aldırmıyordu.

Adam karşıya geçtiklerinde "Allah razı olsun. Bu kadar iyiliği hak etmem" dedi.  Devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..