Yavaşça ayağa kalktı.

— Eğer doğruyu söylüyorsan — diye ekledi — sen bir hizmetçi değilsin.

Kız nefesini tuttu.

— O zaman ben neyim? — diye sordu.

Doğrudan gözlerinin içine baktı.

— Benim kızımsın.

Mutfakta öyle derin bir sessizlik oldu ki sadece çocukların düzensiz nefesi duyuluyordu. Sonra küçük kız başını kaldırdı ve masumca sordu:

— Yani… artık bir evimiz mi var?

Ve o an, milyarder bile gözyaşlarını tutamadı. Devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..