Bu, Tom'un her akşam kızının odasını boş bulduğu 4. gündü. Kız hep aynı saat aralığında ortadan kayboluyordu: 6 ile 7 arasında. Emma'nın bir iki saat evden çıkması tuhaf bir durum değildi. Genellikle evin arkasındaki alanda oyun oynamaya giderdi. Fakat daha önce hiç üst üste her akşam çıktığı olmamıştı. Bu yüzden Tom endişelenmeye başladı... Kızına sorduğunda Emma her zaman verecek akıllıca bir cevap buluyordu. Bu babasını değil onu ilgilendirirdi! Ama Tom'un öğrenmeye hakkı vardı... Kızı her akşam nereye gidiyordu!? Görünen o ki, bu sorunun cevabını kesinlikle kızından alamayacaktı, bu yüzden durumu kendi başına araştırmaya karar verdi. 5. gün Emma yemekten sonra tekrar evden çıktığında, Tom onun odasını aramak için tam olarak 1 saati olduğunu biliyordu. Gerçeği ortaya çıkarmaya kararlıydı! Hızla yukarı çıkıp tüm çekmeceleri karıştırmaya başladı. Kıyafetler ve oyuncaklar odanın her yerine dağılmıştı... Fakat Tom hiç bir şey bulamadı. Ta ki kızının yastığının altındaki beyaz kağıt parçasını görene kadar... Görünen o ki, bu sorunun cevabını kesinlikle kızından alamayacaktı, bu yüzden durumu kendi başına araştırmaya karar verdi. 5. gün Emma yemekten sonra tekrar evden çıktığında, Tom onun odasını aramak için tam olarak 1 saati olduğunu biliyordu. Gerçeği ortaya çıkarmaya kararlıydı! Hızla yukarı çıkıp tüm çekmeceleri karıştırmaya başladı. Kıyafetler ve oyuncaklar odanın her yerine dağılmıştı... Fakat Tom hiç bir şey bulamadı. Ta ki kızının yastığının altındaki beyaz kağıt parçasını görene kadar. 6. gün Tom hazırdı. Sabırsızlıkla kapısını aralık bıraktığı hobi odasında bekliyordu. Bu şekilde Emma'ya fark ettirmeden onu gözetleyebilecekti. "Şimdi çıkarsa onu arkadan takip ederim" diyerek sesli düşünürken buldu kendini. Saat 6'yı gösteriyordu. Belli ki kafasındaki düşünceler dikkatini dağıtmıştı çünkü kızı görünürde yoktu... Tom tam zamanında arka kapıya koşmuştu... Çünkü Emma evlerinin arkasındaki ormanlık alanda neredeyse gözden kaybolmak üzereydi.

Devamı için sonraki sayfaya geçiniz...