Kapı çaldığında yüreğim sıkıştı, içimde tarif edemediğim bir huzursuzluk vardı. O ana kadar hissettiğim yalnızlık,
korkuya dönüşmüştü. Kimseyle konuşmamış, derdimi kimseye açmamıştım ama o an, her şeyin kontrolümden
çıktığını hissettim. Kapıya doğru yürüdü ve açtı. İçeriye orta yaşlı, ciddi görünümlü bir adam girdi. Gözleriyle beni
süzdü, sonra ona döndü ve alçak bir sesle, “Bunu yapmayacaksın değil mi?” dedL Adamın sesi sert ama kararlıydı.
O ise bir an sendeledi, gözlerini kaçırdı. “Borcum var, başka çarem yok,” diye mırıldandı. Adam derin bir nefes aldı
ve cebinden bir kart çıkardı. “Borcunu ödeyecek başka yollar da var. Bak, burada iş fırsatları var. Seni bu bataktan
çıkarabilecek insanlar var. Kendine yazık etme,” dedi. O, bir süre sessiz kaldı. İlk kez bir başkasının gözünde
kendini gördüğünü fark etti.  Devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..