Elime kırmızı bir şarap kadehi aldım; barışı simüle ediyormuş gibi yaklaşarak kadeh tokuşturmak istedim. O an “kazara” kolunu sıyırdım…
Kadehin içindeki kırmızı sıvı, bembeyaz elbisesine sıçradı.
— “Ne sakarsınız!” dedi, telaşla lekeleri silerken.
— “Aynada temizler misiniz?” diyerek ilave ettim, “Havlular var.”
Kadını tuvalet kabinine yönlendirdim, anlatmış gibi.
O içerideyken sessizce kapıyı kilitledim.
Geri döndüğümde gülerek açıkladım misafirlere:
— “Annem evine gitti, kendini iyi hissetmedi. Rahatsız edilmeyi istemiş.”
Salon bir anda ışıldamaya başladı. Gözler güldü, müzik yeniden çaldı ve ben—nihayet bir gelin gibi olmanın gururuyla—erkendi ama içimde gerçek o anı yaşadım.
Pişman değilim—o günden sonra hayatın bize getireceklerini merakla bekliyorum. Devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..