Yeni Bir Hayat Başlıyordu

İlk günler çok zordu. Kalbim kırık, gözlerim yaşlıydı. Her sabah uyanınca evimi aradım, her akşam o yalnız odamı özledim. Ama sonra burada yaşayan diğer kadınları tanıdım: Fatma teyze, kocasını depremde kaybetmişti; Ayşe Hanım, çocukları yurt dışına göçmüş, tek başına kalmıştı; Zeynep nine, kendini bildi bileli yalnızdı zaten…

İçimizde yaralar vardı ama birlikte sarmaya başladık. Her sabah çiçekleri suladık, akşamları örgü ördük, türküler söyledik, gençliğimizi hatırlayıp kahkahalara boğulduk.

Buradaki gönüllüler bizimle ilgileniyordu. Her hafta bir genç gelir, bizden bir şeyler öğrenirdi. Kimi yemek yapmayı sorardı, kimi eski zaman masallarını…

Bir gün köyde bir etkinlik düzenlediler: “Hayat Dersleri Günü.” Hepimiz birer cümleyle hayattan ne öğrendiğimizi söyledik. Sıra bana geldiğinde şu sözler döküldü dudaklarımdan:  devamını okumak için Lütfen sonraki  diğer sonraki sayfamıza gecebılırsınız…