Kemal'in hayatı da değişti. Zeynep ve Arda ile geçirdiği günlerin aileye aktarılması, sevginin ve gerçek mutluluğun ne olduğunu hatırlattı. Bir gün, Boğaz'da gün kaybında Kemal diz çökerek Zeynep'e evlenme teklif etti. Arda sevinçle bağırıyor: “Gerçek bir aile olacağız!” Düğünleri baharda, küçük bir törenle gerçekleştirildi. Zeynep gelinliği içinde göz kamaştırıyordu. Kemal ilk kez bu kadar mutlu yaşadı.

Serkan cezaevinden bir mektup gönderdi: "Mutluluğunuz için sevindim. Belki bir gün yeniden ailemiz olabilir." Zeynep gözyaşları içindeki mektubu okudu. Belki bir gün kardeşini affedebilecekti. Kemal, Zeynep ve Arda boğazdaki villada yeni hayatlarına katıldı. Arda Kemal'e “baba” demeye başladı, Kemal ise bir çocuğun çığır açıcı hayatının nasıl değiştiğini düşündü.

Bir gün Arda bahçesinde bir kedi yavrusu buldu. “Adını Şans koyalım” dedi. “Çünkü hepimiz çok yerdeyiz.” Kemal ve Zeynep birbirlerine bakıyorlar. Hayat her şeye rağmen dayanıklı. Birlikte oldukları sürece her şeyin devam ettiğini biliyorlardı.

Bazen bir çocuğun çaresizliğinin çığlığı, bir adamın ömrünün sonuna kadar ortaya çıkabilir. Kemal, Zeynep ve Arda'nın hikayesi, sevginin, cesaretin ve ailenin gücünü gösteriyordu. Haberin devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..