EFSANE OLMUŞ OSMAN AMCA HİKAYESİ…

Osman amcanın hanımı, dayak yiyip memleketteki anasının yanına gitmiş.. Cep telefonuyla yaptığı çağırmalarına cevap alamayan Osman amcanın; çamaşır, bulaşık, yemek, temizlik ve çocuklarla uğraşmaktan takadı tükenmiş. Osman amca kadınını telefonla bir daha aramış…

Ancak anasının yanından koca evine dönmek istemeyen kadın, telefona cevap bile vermemiş.

Bunun üzerine Osman amca mesaj atmaya karar vermiştir. Ve mesajdan bir saat sonra evin kadını kapıda belirmiş.

İşte o mesaj;

Kadınım bu sağa son mesajım. Bebelerinen evde oturup ağlarım.

Çamaşır, bulaşık tarih yaptı.

Kadınım ben bu işlerden ne ağnarım.

Bi tokat salladım değmedi bile, La bok mu var babağan evinde.

Ula ne bilinmez bir avradmışsın, Bebelerinen beni Mevlam gayırsın.

Arkadaşın Hatçe yan yan bakıyo.

Üzelme Osman abi deyiveriyo, Bebelerin başını okşayaraktan, Kendi düşen ağlamaz deyip gülüveriyo.

Bugün geliverdi zabahın köründe, Vallaha, yalnız bi gecelik vardı zillinin üzerinde.

Bulaşığa daldı, çamaşırı yıkadı, La kadınım bak göğnüm çok daraldı.

Bebeleri banyoya sokup yıkayıveedi.

Osman abi sende gir, keseleyim diyiveedi.

Ben de buğün olmaz yarın diyiveedim, La kadınım sağa bir şans daha veedim.

Zabaha kadar geliyosan gel eve, Vallahi gelmezsen böyük tehlike.

Hatçe bekliyoo elinde kese, Vallah keseynen kalsa keşke.. :))